Ολόκληρη η ανάλυση του Μιχάλη Ιγνατίου:
Η ολιγόλεπτη (έστω) συνομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, χθες στις Βρυξέλλες, στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, είναι μία καλοδεχούμενη εξέλιξη. Ανεξάρτητα από τις όποιες υπερβολές, συνοδεύουν τέτοιες συνομιλίες, το γεγονός είναι ότι ο κ. Τσίπρας έκανε την πρώτη επαφή με τον Πλανητάρχη μετά την ορκωμοσία του, τον περασμένο Ιανουάριο. Κάλλιο αργά παρά ποτέ λένε οι «σοφοί» και έχουν δίκιο. Ο πρωθυπουργός έστω και στα λίγα λεπτά είχε την ευκαιρία να θέσει το λεγόμενο «Ελληνικό Ζήτημα», όπως καταντήσαμε να χαρακτηρίζουμε την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας, η οποία μονίμως είναι σε κατάσταση επικείμενης πτώχευσης. Αποφεύγεται μόνο από τα δανεικά των Ευρωπαίων εταίρων, οι οποίοι επιμένουν να μας έχουν όλους όμηρους των όποιων διαθέσεων τους. Διαβάζοντας τα πρακτικά των συζητήσεων στο Eurogroup στην ιστοσελίδα του euro2day -με την ευκαιρία τα θερμά μας συγχαρητήρια διότι πρόκειται για τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία- προσγειωθήκαμε για μιά ακόμη φορά ανώμαλα και με …φόρα. Με πρώτο τον πρωθυπουργό, ο οποίος είχε σπεύσει να ανακοινώσει το τέλος της Επιτροπείας. Ο κ. Τσίπρας ενημέρωσε στα γρήγορα τον κ. Τραμπ, και ο οποίος έδωσε την απάντηση που ήδη γνωρίζουμε, κατόπιν διαρροής της ελληνικής κυβέρνησης. Θα την πιστέψουμε διότι δεν έχει λόγο να διακινδυνεύσει μία καραμπινάτη διάψευση. Από συναδέλφους του Λευκού Οίκου, που έχουν την ευκαιρία να συνομιλούν με τον Αμερικανό πρόεδρο πληροφορηθήκαμε ότι γνωρίζει το Ελληνικό Ζήτημα.
Πως να μην το γνωρίζει αφού όποιον από τους Έλληνες φίλους του συναντά, του μιλούν και για την ελληνική οικονομική κρίση. Και δεν είναι μόνο αυτό. Τα μίλησε τον Μάρτιο και με τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, ο οποίος τον κάλεσε να αναδειχθεί σε δεύτερο Τρούμαν και να σώσει την Ελλάδα.
Οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του, μπορεί να του πετούν καμιά φορά ότι ο πρωθυπουργός είναι αριστερός, αλλά οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι ο κ. Τσίπρας συνεχίζει τη φιλοδυτική πολιτική των προκατόχων του. Δεν τους έχει δημιουργήσει προβλήματα, ούτε πρόκειται να το πράξει, και στη Σούδα, όχι μόνο δεν τους ενοχλεί, αλλά διά του Πάνου Καμμένου λέει πάντα ναι στα αιτήματά τους.
Άρα δεν τους είναι καθόλου ενοχλητικός, αντίθετα θα έλεγα με σιγουριά ότι τους εξυπηρετεί. Πέραν των ιδεολογιών, στην πολιτική και τη διπλωματία ο σκοπός αγιάζει και τα μέσα και εξωραΐζει και τις όποιες πολιτικές. Τυχαία είναι εκνευρισμένος ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν;
Τα γεγονότα στο Eurogroup απέδειξαν ότι ακόμα και αν υπήρξε αμερικανική παρέμβαση προς τους Γερμανούς, τα πράγματα δεν άλλαξαν. Αντίθετα έγιναν χειρότερα. Οπότε, και αυτή την αντιευρωπαϊκή κυβέρνηση, που υποτίθεται θα συγκρουόταν με το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, η μοίρα της Ελλάδας δεν άλλαξε. Και αυτό πρέπει να προβληματίσει όλους. Και ιδιαίτερα τον πρωθυπουργό.
Κάτι δεν γίνεται καλά, κάτι δεν πάει καλά. Ποιος είναι αυτός με παρέσυρε τον κ. Τσίπρα στην υπεραισιοδοξία με αποτέλεσμα να πάθει το στραπάτσο της περασμένης Δευτέρας; Η κ. Κριστίν Λαγκάρντ με την οποία συναντήθηκε στο Πεκίνο; Κάποιος από τους Ευρωπαίους φίλους της Ελλάδας; Υπενθυμίζω ότι η γενική διευθύντρια του Ταμείου ενημέρωσε τα μέλη του Δ.Σ. του ΔΝΤ και τους έδωσε να καταλάβουν ότι έφυγε από το Μπάρι πιο αισιόδοξη. Αισιόδοξη σε τι όμως; Διότι αλλαγή στη στάση του Σόιμπλε δεν υπήρξε όπως μαρτυρούν τα πρακτικά της συνεδρίασης του Eurogroup. Την περασμένη Δευτέρα το απόγευμα κάλεσε στο γραφείο δίπλα από το δικό της τα μέλη του Δ.Σ. για να τους εκφράσει τη λύπη της για την αποτυχία συμφωνίας. Είχε και η ίδια «παραμυθιαστεί»; Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα.
Διότι, το γεγονός είναι ότι είμαστε μόνοι τους. Δεν είναι μία διαπίστωση δημοσιογραφική αδεία. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Από τη στιγμή που ο κ. Σόιμπλε δεν είπε την τελευταία του κουβέντα οι όποιες ελπίδες για τέλος στο ελληνικό δράμα εξανεμίζονται. Θα κάνω και μία άλλη διαπίστωση: Από το 2010 καμία κυβέρνηση δεν μπόρεσε μόνη της να φέρει την ανάσταση. Ούτε αυτή του Αλέξη Τσίπρα δύναται -χωρίς καθολική ενότητα στον στόχο- δεν είναι ικανή να βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια. Ας το σκεφθεί καλά και ας πράξει ανάλογα. Όλοι μαζί, και με σκοπό τη σωτηρία, θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Διαφορετικά, οι κυβερνήσεις θα πέφτουν και η κρίση θα μένει… Δυστυχώς, λόγω των προσωπικών του προβλημάτων, ο κ. Τράμπ δεν κάνει ούτε τα λίγα που έκανε ο προκάτοχός του. Ο Μπάρακ Ομπάμα τουλάχιστον έκανε και πέντε τηλεφωνήματα στους Ευρωπαίους ηγέτες.
Ο σημερινός πρόεδρος δεν έχει επιχειρήσει ούτε αυτό το ανώδυνο… Ας ελπίσουμε ότι στη σημερινή σύνοδο των G7, θα θέσει το θέμα της Ελλάδας, όπως τον παρακάλεσε ο κ. Τσίπρας. Όχι ότι θα τον ακούσει κανένας βέβαια…
ΠΗΓΗ: mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου