Ιδρύθηκε από την οικογένεια των Δουσέων
Η παλαιότερη ονομασία του χωριού, είναι γέννημα της λαογραφίας και των λεγόμενων παρατσούκλιων-παρωνύμιων που έδιναν οι Έλληνες, είτε για να πειράξουν κάποιον είτε για να δώσουν έμφαση στην ιδιότητά του. Έτσι λοιπόν η λέξη "Κουρτσαούσι" δόθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, εικαζόμενοι πως ανώτατος τούρκος διοικητής-πασάς ήταν κουτσός. Κουτσός και τσαούσης μας έδωσε την ονομασία αυτή. Η σύγχρνη ονομασία Σπερχογεία (ή Σπερχόγεια) σημαίνει δύο διαφορετικά πράγματα. Πρώτον κατηφορικό έδαφος,πράγμα που ισχύει διότι η Σπερχογεία είναι χτισμένη σε πρόποδα βουνού και δεύτερον από το ρήμα "σπέρχω" που σημαίνει διοικώ-επιβλέπω. Η δεύτερη ονομασία μπορεί κάλλιστα να τεκμηριωθεί, διότι κατά την τουρκοκρατία ήταν ισχυρό διοικητήριο λόγο της γεωγραφικής του θέσης και του υψομέτρου που το καθιστούσε στρατηγικό παρατηρητήριο.
Άλλη εκδοχή του ονόματος είναι απο τις δύο μεγάλες οικογένειες που προυπήρχαν (Κούρος και Τσαούσης) και στις οποίες ήρθε και προστέθηκε η οικογένεια "Δούσης" (με συμφωνία να μοιραστούν τη γής (κτήματα, συκιές, λιόδεντρα και αμπέλια), αλλά χωρίς να αλλάξει το χωριό όνομα - Έτσι άκουσα από τον παππού μου, που ήταν γεννημένος το1905)
Άνδρες επιφανείς καταγόμενοι από την Σπερχόγεια :
1. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Η οικογένεια Κωστόπουλου είναι σημαντική οικογένεια, μέλη της οποίας διακρίθηκαν ως πολιτικοί και τραπεζίτες.
Η καταγωγή της οικογένειας είναι από την Σπεργχογεία Μεσσηνίας. Το 1916 ο Ιωάννης Κωστόπουλος ίδρυσε την Τράπεζα Καλαμών που στη συνέχεια εξελίχθηκε στην Alpha Bank. Κατά καιρούς μέλη της οικογένειας διετέλεσαν διοικητές της Εθνικής Τράπεζας και υπουργοί.
Μέλη (Κωστόπουλοι)
- Φώτιος Κωστόπουλος, έμπορος
- Ιωάννης Κωστόπουλος, ιδρυτής της τράπεζας Καλαμών και γιος του Φώτιου
- Δημήτριος Κωστόπουλος (1889 - 1936), τραπεζίτης και γιος του Ιωάννη
- Σταύρος Κωστόπουλος, διοικητής Εθνικής Τράπεζας, υπουργός και γιος του Ιωάννη
- Σπύρος Κωστόπουλος (1896 - 1984, τραπεζίτης και γιος του Ιωάννη
- Γιάννης Κωστόπουλος, τραπεζίτης και γιος του Σπύρου
- Δάφνη Κωστόπουλου, ζωγράφος και κόρη του Γιάννη
- Πάνος Κωστόπουλος (1891 - 1965), τραπεζίτης και γιος του Ιωάννη
Πηγή http://el.wikipedia.org
2. ΠΕΡΡΩΤΗΣ
Ο Αριστομένης Περρωτής (19 Ιουλίου 1934 - 8 Ιουλίου 2011) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Καταγόταν από την Καλαμάτα και ήταν γιος του Αθανασίου Περρωτή, πολιτικού και γόνου παλιάς πολιτικής οικογένειας της περιοχής. Υπήρξε βουλευτής Μεσσηνίας από το 1961 καθώς και υφυπουργός εμπορίου στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου (1967). Την περίοδο 1974 - 1977 διετέλεσε βουλευτής για τελευταία φορά με την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Απεβίωσε στις 8 Ιουλίου 2011 στην Αθήνα και ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Για τον θάνατό του ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, εξέφρασε την θλίψη του.Ήταν παντρεμένος με την Ιωάννα Φωκά - Μεταξά, με την οποία έχει αποκτήσει τρία παιδιά.
[Δελτίο τύπου για τον θάνατο του Περρωτή, στην ιστοσελίδα της nd.gr ]
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: www.hellenicparliament.gr
3. ΔΟΥΣΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
Ο μοναχός ηγούμενος Γρηγόριος Κ. Δούσης (ή Ντούσης)
συμπαραστατούμενος από τους αδελφούς του μοναχό Αθανάσιο (Άνθιμος, το μοναστηριακό του όνομα) Ευστάθιο, Δημήτριο και τον ιερέα Παναγιώτη βοήθησαν πάρα πολύ την επανάσταση κατά τωνΤούρκων κατακτητών που δυστυχώς κατεπνίγηκε στο αίμα από τους Τούρκους.
Ο ηγούμενος με τους αδελφούς του ίδρυσαν το μοναστήρι του Αη-Γιάννη του Σκρούμπεη (σώζεται ερειπωμένο) που δεσπόζει στον εύφορο Μεσσηνιακό κάμπο (νότια, στούς πρόποδες του όρους "Λιαρέϊκα") με το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου, κυριολεκτικά φωλιασμένο, σε μια σπηλιά του βουνού. Το μοναστήρι του Αη Γιάννη του Σκρούμπεη λειτούργησε σαν σταθμός ανεφοδιασμού των επαναστατημένων Ελλήνων. Ο Αναγνωσταράς, ο Κολοκοτρώνης, ο Παπαφλέσσας και οι λοιποί οπλαρχηγοί εύρισκαν μια αρκετά καλή βοήθεια, ένα σταθμό ανεφοδιασμού τους, στον αγώνα τους κατά των Τούρκων κατακτητών. Τα προνόμια που είχαν οι μοναχοί Ντουσαίοι και οι μοναχοί τους δεν τα απολάμβαναν μόνοι αλλά συνέφεραν στον Αγώνα του Γένους για λευτεριά.
Πλούσια τα αγαθά από τη μεγάλη περιουσία της μονής όπως λάδι, κρασί, σιτηρά, κρέας και άλλα. Όλα αυτά τα πλούσια ελέη, έγιναν αντιλυπτά από τους Τούρκους που αποφάσισαν την σύλληψη του ηγούμενου Γρηγορίου πού όμως κατάφερε να διαφύγει στην Κορινθία με τους συγγενείς του. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Άνθιμος που συνέχισε όμως το έργο του και έτσι οι Τούρκοι αποφάσισαν να τιμωρήσουν την οικογένεια των Δουσαίων με σύλληψη και τιμωρία. Οι Δουσαίοι το αντελήφθησαν και μαζί με τους καλόγηρους διέφυγαν. Οι Τούρκοι βρήκαν έρημο το μοναστήρι και από οργή το έκαψαν, μάλιστα το μίσος τους ήταν τόσο που μπήκαν στο εκκλησάκι και έβγαλαν με τα γαϊταγάνια (σπαθιά) τα μάτια των Αγίων από τις εικόνες και τις τοιχογραφίες του ναού (σώζονται μέχρι σήμερα τα απομεινάρια). Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί,τυφλωμένοι και μαινόμενοι κατέβηκαν στο χωριό, έκαψαν στο σπίτι της οικογένειας, λεηλάτησαν τα πάντα στο πέρασμα τους, δήμευσαν τις περιουσίες των Δουσαίων, σκότωσαν και κυνήγησαν τους κατοίκους και όχι μόνο. Αναγκαστικά οι Κουρτσαουσάνοι σχημάτισαν ένοπλες ομάδες με τους καλόγηρους και τους χωρικούς. Αρχηγός αυτών των επαναστατημένων ήταν ο Άνθιμος Δούσης, αυτονομασθείς "αξιωματικός" και αναγνωρίζονταν ως τέτοιος από τους άλλους οπλαρχηγούς τον Κυριακούλη, τον Αντώνιο Μαυρομιχάλη, τον συντοπίτη του (από Σπερχογεία) Ιωάννη Λυγάκη και άλλους τοπικούς ένοπλους ηγέτες.
Τα όπλα αυτά των επαναστατημένων ονομάσθηκαν "ιερά" επειδή τα κρατούσαν μοναχοί. Έκτοτε με άρχηγο τον Άνθιμο έλαβαν μέρος στις μάχες των φρουρίων Καριάς, Καρύταινας, Τριπολιτσάς, Άργους, Ναυπλίου (στοιχεία από αρχεία Εθν. Βιβλιοθήκης).
Μετά την απελευθέρωση επανήλθαν στο μοναστήρι ο ηγούμενος Γρηγόριος Δούσης και οι αδελφοί του, δέχονταν αφόρητες πιέσεις από τον επίσκοπο Ανδρούσης Ιωσήφ (ισχυρός παράγοντας της Επανάστασης του 1821, υπουργός θρησκείας 1822-1825, μετείχε στην συνέλευση της Τροιζηνίας1827και στην Ιερά Σύνοδο), ήρθε σε ρήξη μαζί του, έφθασε μάλιστα σε σημείο να φυλακιστεί ο Γρηγόριος νοιώθοντας βαθειά ψυχική ταπείνωση και ηθικό εξευτελισμό. Με τον ευτελισμό και την οργή να τον κατακλύζουν ο Γρηγόριος αντιδρά δυναμικά και παραχωρεί τη μονή και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Μόνη προϋπόθεση να λειτουργήσει ξανά το μοναστήρι να βρεθεί μοναχός από την ίδια οικογένεια "Δούση" να μονάσει στην περιοχή, η Ι.Μ. Μεγίστης Λαύρας, υποχρεούτε να εξασφαλίζει, υλική υποστήριξη και ανθρώπινο έμψυχο υλικό (μοναχούς), την αδιάλειπτη θεία λειτουργία της εκκλησίας του Αη Γιάννη του Σκρούμπεη.
Έκτοτε κάθε χρόνο ο καλόγηρος που μονάζει στο μετόχι της ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας, ιερομόναχος από την Μικρομάνη, λειτουργεί το εκκλησάκι του Αη Γιάννη του Σκρούμπεη.
4. ΖΕΠΠΟΣ
5. ΔΙΚΑΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1822. Η καταγωγή του ήταν από δύο μεγάλες οικογένειες της Πελοποννήσου. Πατέρας του ήταν ο υποστράτηγος Νικήτας Δικαίος. Μητέρα του ήταν η Ελένη, θυγατέρα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Σε ηλικία δέκα χρονών έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα και ήρθε το 1832 στην Αθήνα και έμεινε στον παππού του, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Πήγε στο σχολείο και μορφώθηκε τέλεια. Υπηρέτησε για δύο χρόνια στο Συμβούλιο της Επικρατείας και κατατάχτηκε στο στρατό το 1842, όπου υπηρέτησε πέντε χρόνια. Αποχώρησε με τον βαθμό του επίτιμου ανθυπασπιστή και έγινε δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, και αργότερα στο Υπουργείο των Οικονομικών.
Το 1860 εκλέχτηκε βουλευτής Μεγαλουπόλεως. Στην βουλή τάχτηκε υπέρ της έξωσης του Όθωνα, και πήρε ενεργό μέρος πολεμώντας υπό τις διαταγές του Γενναίου Κολοκοτρώνη. Το 1862 διορίστηκε Γενικός Πρόξενος στο Βουκουρέστι, αργότερα Νομάρχης Ευβοίας, Ζακύνθου και Αιτωλοακαρνανίας.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 25 Ιανουαρίου 1889.
΄Αλλα ονόματα που κατάγονται από το "Κουρτσαούσι"
6. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ
7. ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου