Το πρόβλημα επισημαίνει με σημερινή ανακοίνωσή της η Διοικούσα Επιτροπή του Παραρτήματος Κρήτης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου η οποία υπογραμμίζει ότι η ελεγχόμενη και συντονισμένη Δακοκτονία, έστω με τον τρόπο που εφαρμόζεται σήμερα, είναι αναγκαία και συμβάλλει στην παραγωγή ποιοτικού προϊόντος με το ελάχιστο περιβαλλοντικό και οικονομικό κόστος.
Προσθέτει πως οι κλιματολογικές συνθήκες της Κρήτης είναι δυστυχώς πολύ ευνοϊκές για την ανάπτυξη του Δάκου, με αποτέλεσμα να απαιτούνται πολλές και έγκαιρες επεμβάσεις καταπολέμησης του εντόμου. Για τον λόγο αυτό τυχόν αποδυνάμωση του συστήματος δακοκτονίας στην Κρήτη (μέσω της μείωσης του επιστημονικού ή εργατικού προσωπικού), θα έχει σαν αποτέλεσμα πολλαπλάσια ζημιά σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Στο σημείο αυτό καταγγέλει ότι "η κυβέρνηση σε πείσμα των διαβεβαιώσεων της ίδιας αλλά και της Περιφέρειας Κρήτης, επέλεξε την εξωφρενική μείωση κατά 50% της σχετικής δαπάνης. Συνυπολογίζοντας και την αντίστοιχη περσινή μείωση κατά 20%, συμπεραίνουμε πως η συνολική περικοπή ανέρχεται πλέον στο 70% της αρχικής. Συγκεκριμένα οι 92 γεωπόνοι και 1610 παγιδοθέτες το 2009 μειώνονται σε 38 και 354 αντίστοιχα.!!!!!!! Αυτό όμως δεν είναι πλέον εξορθολογισμός των δαπανών αλλά ουσιαστική ακύρωση του προγράμματος. Η δακοκτονία καθίσταται πλέον ανέφικτη!!! Και είναι ανέφικτη γιατί ο αριθμός των εργατοτεχνικών και των παγιδοθετών δεν είναι αρκετός να καλύψει το σύνολο των ελαιοδένδρων, γιατί και οι απομένοντες αρνούνται (σωστά) να αναλάβουν την ευθύνη εκτάσεων που είναι αδύνατον να καλύψουν, γιατί οι ελάχιστοι πλέον τομεάρχες γεωπόνοι είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν, πόσο μάλλον να ελέγξουν την αρτιότητα της διαδικασίας, γιατί οι υπηρεσίες είναι αδύνατον να συντονίσουν την όλη διαδικασία".
Ακόμα στην ανακοίνωσή της η ΔΕ του ΓΕΩΤΕΕ/π.Κρήτης αναφέρει ότι"στο ΥΠΑΑΤ (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) φαίνεται να αγνοούν τη σημασία που έχει το ποιοτικό ελαιόλαδο στην οικονομία του νησιού και της χώρας, παρά τις πρόσφατες κορώνες περί της απόφασης για «επανεκκίνηση της οικονομίας της χώρας από τον αγροτικό τομέα και από την Κρήτη», παρά τα «καλάθια των προϊόντων» κλπ.
Η απόφαση αυτή του ΥΠΑΑΤ εκθέτει την Περιφέρεια συνολικά αλλά και τα στελέχη της, που διαβεβαίωναν καθησυχαστικά ότι η δακοκτονία θα διεξαχθεί κανονικά φέτος. Η Περιφέρεια Κρήτης πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Να ανατρέψει αυτή την απόφαση. Διότι τι λόγο ύπαρξης έχει μια αιρετή Περιφέρεια όταν δεν μπορεί να διαφυλάξει το βασικότερο ίσως προϊόν του νησιού από λανθασμένες κυβερνητικές επιλογές; Υπάρχει καλάθι προϊόντων της Κρήτης’’ χωρίς ποιοτικό ελαιόλαδο;
Η αναζήτηση της λύσης σε περιφερειακό επίπεδο εκ των ενόντων, στην λογική της γνωστής ταχτικής του «κοινωνικού αυτοματισμού», με την προσπάθεια εμπλοκής των Δήμων για τεχνική υποστήριξη του έργου της Δακοκτονίας, δεν είναι καθόλου εφικτή στην σημερινή συγκυρία και θα λειτουργήσει απλά και μόνο ως σωσίβιο του κυβερνητικού λάθους.
Οι Δήμοι, όπως υφίσταται σήμερα η Δακοκτονία, σαφώς έχουν ρόλο αλλά αυτός περιορίζεται μόνο στην διαδικασία άσκησης «κοινωνικού ελέγχου» για την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων. Λύση στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε μπορεί να δώσει μόνο η άμεση, δυνατή, ανυποχώρητη και συντονισμένη αντίδραση όλων των φορέων του νησιού.
Το πρόβλημα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι έχει πολυσχιδή διάσταση. Το λάδι δεν είναι ένα απλό αγροτικό προϊόν. Είναι ένα υψηλής αξίας διατροφικό αγαθό, η βάση της κρητικής διατροφής, το περιβάλλον του νησιού, η ιστορία του, ο πολιτισμός του. Αφορά τους παραγωγούς, τους ελαιουργούς, τους εμπόρους ,τους γεωπόνους αλλά κυρίως τους καταναλωτές. Αν η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει να κατανοήσει τα παραπάνω ελπίζουμε πως το καταλαβαίνει η Περιφέρεια Κρήτης και τα στελέχη της.
Αν μάλιστα στην αναμενόμενη κάτω από αυτές τις συνθήκες ποσοτική και ποιοτική ζημιά στην παραγωγή λαδιού, προσθέσουμε και τις χαμηλές τιμές του προϊόντος, είναι ορατός ο κίνδυνος να οδηγηθούμε τα επόμενα χρόνια σε εγκατάλειψη και αυτής της καλλιέργειας!
Τέλος η ΔΕ του ΓΕΩΤΕΕ/π.Κρήτης τονίζει πως δεν υπάρχει χρόνος διαβουλεύσεων και των γνωστών συσκέψεων. Η έναρξη του προγράμματος έχει καθυστερήσει ήδη πολύ. Ο χρόνος είναι χρόνος αποφάσεων. Και η απόφαση που δίνει τη σωστή λύση είναι μόνο μία. Η άμεση ακύρωση της ισχύουσας κυβερνητικής απόφασης και η αντικατάστασή της με άλλην, που διατηρεί το προσωπικό και τις δαπάνες στο ίδιο τουλάχιστον ύψος με πέρσι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου