Κυριακή

ΕΛΙΑ: ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΗΣ ;

Η Ελιά ή Ελαία (επιστημονική ονομασία Olea europea) είναι δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Ελαιιδών (Oleaceae) της τάξης των λιγουστρωδών, της κλάσης των δικοτυλήδονων και είναι γνωστό απ' την αρχαιότητα. Πρόκειται για δέντρο μέσου μεγέθους που δεν ξεπερνά σε ύψος τα 10 μέτρα, ενώ σήμερα υπάρχουν και ποικιλίες που δεν ξεπερνούν ούτε τα 5 μέτρα. Το περιλαμβάνει 35 είδη, που ευδοκιμούν στις θερμές και εύκρατες περιοχές.
 
Κορωνέϊκη ποκιλία (Σπερχογεία Μεσσηνίας)
Η ιστορία της είναι παλαιότερη από την ανθρώπινη ιστορία, καθώς η επιστήμη έχει δείξει ότι φύτρωσε πολύ πριν εμφανιστεί ο άνθρωπος πάνω σ' αυτή.
Κλωνάρι ελιάς έφερε το περιστέρι στην Κιβωτό του Νώε για να του δείξει ότι τελείωσε ο κατακλυσμός. Φαίνεται ότι την ελιά την γνώριζαν και οι Εβραίοι και συγκαταλέγεται στα αγαθά τα οποία θα εύρισκαν στη γη της Επαγγελίας.
Από πολύ παλιά είχε αναγνωριστεί η πολύτιμη θρεπτική αξία του λαδιού και το χρησιμοποιούσαν σαν πρώτη τροφή. Επίσης το χρησιμοποιούσαν και σαν θεραπευτικό μέσο. Άλειφαν μ' αυτό τις πληγές για να κλείσουν και αποστείρωναν τις πληγές με καυτό λάδι για να αποφύγουν τη μόλυνση.
Το χρησιμοποιούσαν και σαν φωτιστικό μέσο στα λυχνάρια που έκαιγαν με φυτίλι από μπαμπάκι. Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούν το λάδι στα καντήλια που βάζουν στα εικονίσματα στα σπίτια και στις εκκλησίες.
Κατάγεται από τις χώρες της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, κατά τον Ντε Καντόλ, από την Κρήτη και τη Μικρά Ασία, ενώ σύμφωνα με την ελληνική παράδοση έχει σαν πατρίδα την Αττική και πιο συγκεκριμένα την Αθήνα, όπου αναφέρεται η διαμάχη της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για το ποιος θα δώσει το όνομά του στην πόλη, όμως το πιθανότερο είναι ότι στην Αττική έγινε η πρώτη συστηματική καλλιέργεια καθώς και ότι οι Έλληνες είναι ότι πρώτος λαός που την συστηματικά καλλιέργησε.
Στη Σαντορίνη βρέθηκαν ελαιοτριβεία που χρονολογούνται από το 2000 π.Χ. και στα ανάκτορα της Κνωσού και τις Μυκήνες βρέθηκαν πιθάρια ελαίου και ελαιοπυρήνες.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η ελιά προήλθε από το δόρυ της θεάς Αθηνάς πάνω στην Ακρόπολη, γι` αυτό στην αρχαία Ελλάδα τη θεωρούσαν ιερή και συμβόλιζε την ειρήνη και τον πολιτισμό. Στην αρχαιότητα υπήρχε μια γέρικη ελιά στην Ιερά Άλτη της Ολυμπίας, με τα κλαδιά της οποίας οι αρχαίοι Έλληνες στεφάνωναν τους ολυμπιονίκες.
Από τις διάφορες ιστορικές πηγές φαίνεται ότι και οι Φοίνικες έκαναν χρήση του λαδιού, χωρίς όμως να κάνουν συστηματική καλλιέργεια της ελιάς. Ίσως το λάδι το μάζευαν απ' τις άγριες ελιές. Άλλωστε την εποχή των Φοινίκων φαίνεται ότι γινόταν αρκετά μεγάλο εμπόριο λαδιού μεταξύ της Φοινίκης και της Κρήτης.
Στην Ελλάδα υπάρχουν και καλλιεργούνται μερικές δεκάδες ποικιλίες, και πολλές παραλλαγές τους που προέκυψαν από τις διαφορετικές εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες όπου καλλιεργούνται.
Όλες μπορούν να χωριστούν στις
  • Βρώσιμες,
που καλλιεργούνται για κατανάλωση και
  • Ελαιπαραγωγής
που καλλιεργούνται για την παραγωγή λαδιού.
Επίσης κατατάσσονται σύμφωνα με το μέγεθος και το βάρος του καρπού σε
  • μικρόκαρπες,
που ο καρπός τους ζυγίζει κάτω από 2 γρμ. με κυριότερες τις
Η μικρόκαρπη κορωναϊκή, γνωστή ως ψιλολιά, λαδολιά ή λιανολιά,
Η λιανιλιά της Κέρκυρας, γνωστή ως δαφνόφυλλος, νερολιά ή σουβλολιά,
Η λαδολιά, γνωστή ως πατρινή, κουτσουρελιά ή κουρελιά (λάδι εκλεκτής ποιότητας,
Η λευκόκαρπη, γνωστή ως ασπρολιά ή λευκολιά,
Η τσουνάτη, γνωστή ως μαστοειδής ή μαστολιά, που αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να καλλιεργηθεί σε υψόμετρο 1.000 μέτρων,
Η τραγολιά, γνωστή ως νερολιά κ.ά.
 
 


  • μεσόκαρπες,
με βάρος καρπού 2-3,5 γρμ. με κυριότερες τις
Η θρούμπα ή ρουπαδιά ή χουρμοδολιά,
Η μεγαρίτικη ή περαχωρίτικη,
Η κοθρέικη ή κορινθιακή ή μανακολιά ή μανάκι,
Η κολοβή ή μυτιλινιά ή βαλανολιά,
Η ανδρομυτική ή αϊβαλιώτικη κ.ά.


  • χοντρόκαρπες,
που ο καρπός τους ζυγίζει πάνω από 3,5 γρμ., με κυριότερες
Η των καλαμών ή αετονύχι ή τσιγκέλι ή καρακολιά,
Η κολυμπάδα ή καρυδολιά ή μηλολιά ή στρογγυλή,
Η κονσερβολιά ή βολιώτικη ή χοντρολιά ή πατρινιά,
Η βασιλική ή χοντρολιά ή ισπανική ή κολοκυθάτη κ.ά.
Είμαστε πολύ τυχεροί που τις έχουμε, εμείς οι Μεσσήνιοι, αλλά μας κάνει περισσότερο τυχερούς σε σύγκριση με τους υπόλοιπους "συνευρωπαίους" ή πιό "θύματα"; ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΟΝΤΕΣ  ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ και ιδίως ένας πρωθυπουργός που άγει καταγωγή... "Μεσσηνιακή" για να λέμε δεν ... έτυχαν "χαλάλι" οι μεσσηνιακοί ψήφοι που πήρε στο παρελθόν αλλά ... πέτυχαν!
Το καλαματιανό ελαιόλαδο αγγίζει το ύψος ... ρεκόρ των 2,30 ευρώ !!!! (http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=355437)
ΤΥΧΑΙΟ; Δεν νομίζω!!

Ας πάει μια βόλτα ο κ. Σαμαράς στη Μεσηνία να δει και να συζητήσει από κοντά τα προβλήματα των αγροτών και ελαιοπαραγωγών!!!! ΔΕΝ ΒΛΑΦΤΕΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ
Καλό: Να νοιώθει που και που τα προβλήματα των ανθρώπων των στήριξαν και ... στηρίζουν !! (Κληρονιμικώ δικαίω, λέγεται στους "άγραφους νόμους της Εθνικής μας υπόστασης")

Θα μπορύσα να ξημερωθώ γράφοντας για το θέμα αλλά ... το νόημα πιστεύω δόθηκε !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου