Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης Έλληνας σκηνοθέτης, Γιάννης Σμαραγδής μίλησε στην Ελπίδα Παπαδανιήλ σε μία αποκλειστική συνέντευξη όπου καταθέτει τη ψυχή του. Μας μιλάει για τη νέα του κινηματογραφική ταινία, τον Καποδίστρια και τα εμπόδια που συναντά. Αποκαλύπτει τους φόβους και τις ανησυχίες του αλλά και τα όνειρά του..
«Δε με πειράζει να με σκοτώσουν αρκεί να έχω προλάβει να τελειώσω τον Καποδίστρια..» σχολιάσατε κατά τη διάρκεια της παρουσίασής σας στη Συναισθηματική Διαλεκτική. Τι εννοείτε με αυτό; Θεωρείτε ότι κινδυνεύετε;
Γιάννης Σμαραγδής: Στους καιρούς μας είναι επικίνδυνο να είσαι πατριώτης, να είσαι Έλληνας… και ο νοών νοείτω!
Έχετε κάποια «μηνύματα» που οδηγούν τη σκέψη σας εκεί;
Γιάννης Σμαραγδής: Αν της φυσικής εξόντωσης έχει προηγηθεί ηθική δολοφονία, η καλλιτεχνική απαξίωση ή και ο διασυρμός, και αν αυτά έχουν αποτύχει, τότε ΝΑΙ, τα μηνύματα έχουν έρθει…και ακριβώς επειδή δεν με εξόντωσαν τα δηλητηριώδη βέλη τους, παραμένω «σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος». Τους περιμένω με το στήθος προτεταμένο, κοιτάζοντας την ακατανίκητη θάλασσα, το Αιγαίο και λέω, εδώ είμαι όρθιος και δε με πιάνουν τα βόλια τους…
Φαινόμενο των καιρών η «κακοψυχιά», όπως την ονομάζουν στην Κρήτη ή στοιχείο της ελληνικής νοοτροπίας;
Γιάννης Σμαραγδής: Είναι, πιστεύω, η αιώνια πάλη του καλού με το κακό! Ανάμεσα σε αυτά τα δυο ωκεάνια στοιχεία πορεύεται ο άνθρωπος που η ελευθερία του είναι η βούλησή του προς τα πού θα πορευθεί… Οι λευκοφόροι θα αναβαθμίσουν την ψυχή τους για τον επόμενο κύκλο της. Οι σκοτεινοί, ας πούμε, υπηρέτες των κατώτερων ενστίκτων, κάνοντας το κακό ενάντια στους άλλους, στην πραγματικότητα το κακό στρέφεται ενάντια στον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτό, βέβαια, το λέει ο λαός κακοψυχιά… Σωστά το λέει! Έζησα τα δηλητηριώδη βέλη της, πλην όμως δεν δηλητηριάστηκα…δηλαδή δεν επιχείρησα να κράξω κάτι κακό σ’ αυτούς που με στοχοποίησαν… Είναι τελικά θέμα αντοχής, πόσο πραγματικά αντέχεις να μην κάνεις ό,τι κάνουν αυτοί. Και για να μην μιλάω μόνο για τον εαυτό μου: Δείτε στις μέρες μας με ποιο τρόπο στοχοποίησαν την Υπουργό Πολιτισμού την κυρία Μενδώνη… Αλλά άντεξε κι έτσι το φαρμάκι και το κατασκευασμένο ψέμα γυρίζει σ’ αυτούς που το έστειλαν. Θέλετε να σας θυμίσω πόσοι και πόσοι στοχοποιήθηκαν… Ο κατάλογος είναι μακρύτατος και στη χώρα μας μόνο θλίψη προκαλεί…Φανταστείτε ότι στοχοποιήθηκε με άγριο και χυδαίο τρόπο ο Βαγγέλης Παπαθανασίου -ο μεγαλύτερος μουσικός που γέννησε αυτός ο τόπος που οι μουσικές του ταξιδεύουν μέσω της NASA στο σύμπαν- ο οποίος δεν τους άντεξε και αυτοεξορίστηκε, όπως είχε στοχοποιηθεί και στο παρελθόν ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης και ο οποίος επίσης δεν τους άντεξε και αυτοεξορίστηκε στη Γαλλία… Μερικές φορές απορεί κανείς πού πάει αυτή η χώρα όταν κυριαρχείται από κακόβουλες και κακεντρεχείς φατρίες.
Το 2012 σε μια συνέντευξή σας δηλώσατε ότι νιώθετε προδομένος…Τώρα, σήμερα νιώθετε το ίδιο;
Γιάννης Σμαραγδής: Προδομένος, αλλά κυρίως στοχοποιημένος! Και τότε και τώρα ακόμα περισσότερο! Βλέπετε, ξεκινάω να κάνω ταινία τον Καποδίστρια, έναν μεγάλο λευκοφόρο πατριώτη, έναν Άγιο, και αυτό είναι μεγάλη αμαρτία!!!
Τότε αναρωτιόσασταν ποιος είναι ο εχθρός…Τώρα, σήμερα έχει ταυτότητα;
Γιάννης Σμαραγδής: Και τώρα οι ίδιοι είναι…μόνο που δρουν στο παρασκήνιο: Υπάρχει ένα διευθυντήριο, μία πατρωνία στον ελληνικό κινηματογράφο που λυσσωδώς πολεμάει τις ιδέες που βάζουν άνθρωποι σαν κι εμένα σε κίνηση και ξέρουμε ποιοι είναι. Τώρα θα με ρωτήσετε γιατί το κάνουν αυτό… Πιστεύω πως αυτό το διευθυντήριο δεν θέλει να υπάρξουν συνεχιστές αυτού του είδους του κινηματογράφου που υπηρετώ και έχει θετικό πρόσημο, ενώ προάγουν αρνητικές θεματολογίες που αντί να δίνουν δύναμη και αισιοδοξία, οδηγούν τους θεατές στην απαισιοδοξία και στην μιζέρια… Διερωτάται κανείς μήπως εν τέλει υπηρετούν τις επιταγές των αλλότριων σκοτεινών κέντρων με εθνοκτόνες επιδιώξεις…
Μιλήσατε για φατρίες στον κινηματογράφο, για καλλιτεχνικές φατρίες οι οποίες σας πολέμησαν και σας έχουν στοχοποιήσει, για ποιο λόγο και σε πιο βαθμό δημιουργούν προβλήματα και τι είδους δυσκολίες σας προκαλούν;
Γιάννης Σμαραγδής: Προβλήματα και δυσκολίες δημιουργούν πιο πολλές στους ίδιους που έπραξαν το κακό αφού ό,τι κάνουμε εν τέλει επιστρέφει σ’ εμάς τους ίδιους. Όπως λέει και ο Ελύτης «Αυτοί που κάναν το κακό, τους παίρνει μαύρο σύννεφο». Ως εκ τούτου, ας προσέχουν!
«Ό,τι λέω, το λέει ένα εσωτερικό μαντείο μέσα μου, του οποίου αγνοώ την προέλευσή του…», τα λόγια του Σωκράτη τα αναφέρετε συχνά… ποια η σχέση τους με όσα σας συμβαίνουν;
Γιάννης Σμαραγδής: Όταν υπηρετείς ανώτερους σκοπούς δεν σε απασχολεί τι κάνει η άλλη πλευρά, γιατί απλά γνωρίζεις ότι υπήρχε και υπάρχει. Αυτό που πρέπει να σε απασχολεί είναι να έχεις μόνο καθαρή συνείδηση, ώστε το φως που έχεις μέσα σου (όλοι οι άνθρωποι έχουμε φως μέσα μας) να μπορέσει ανεμπόδιστα να βρεις δρόμους να «μιλήσει» σε άλλες οντότητες. Εν προκειμένω στους θεατές των ταινιών μας μέσα στις αίθουσες!
Ο Καβάφης λέει «Δεν υπάρχει τιμιοτέρα αξία από το Ελληνικός», ισχύει;
Γιάννης Σμαραγδής: Ναι, το Ελληνικό φρόνημα και το υπερασπίζομαι εμμονικά σαν καλός πατριώτης. Ο Καβάφης λέει «Ελληνικός, ιδιότητα δεν εχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν». Υπάρχει ιδιότητα τιμιοτέρα του να υπερασπίζεσαι τον Ελληνικό πολιτισμό που μας γέννησε, που έφερε από πολύ νωρίς στην ανθρωπότητα το «μηδέν Άγαν», ρητό το οποίο προτρέπει τον Άνθρωπο να ενταχθεί με τις πράξεις του στη Συμπαντική αρμονία. Αυτό δεν κάνει ο Παρθενώνας, αυτό το πέτρινο καράβι μέσα στον χρόνο; Δεν στέλνει τα βλέμματα των οντοτήτων της γης που τον αντικρίζουν, ψηλά στην Ανώτατη Αρμονική αρχή;
Τι φοβάστε περισσότερο;
Γιάννης Σμαραγδής: Φοβάμαι μήπως και δεν προφτάσω… Καμιά φορά βλέπω στον ύπνο μου ότι δεν έχω προφτάσει να κάνω τον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ και κάποιοι τον ξανασκοτώνουν, και ότι φταίω εγώ που δεν εμπόδισα τον δεύτερο φόνο. Αλλά, επίσης, φοβάμαι και τον κατώτερο, τον αρνητικό εαυτό μου, όταν ανεξέλεγκτα αναδύεται…
Τι σας κάνει να νιώθετε γαλήνη;
Γιάννης Σμαραγδής: Κοιτάζοντας τη θάλασσα και ακούγοντας τον ήρεμο παφλασμό των κυμάτων. Αλλά κυρίως η αίσθηση πως υπάρχει δίπλα μου η Ελένη μου, με φτερά αγγέλου μόνο για τα μάτια μου, και ότι λίγο πιο πέρα χαμογελάει ο γιος μου κρατώντας στην αγκαλιά του τη σύντροφό του.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση και η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντά ένας σκηνοθέτης σήμερα;
Γιάννης Σμαραγδής: Η σοβαρότερη δυσκολία που μπορεί να έχει ένας σκηνοθέτης «ταινιών εποχής» μεγάλου κόστους είναι τα οικονομικά. Είσαι συνεχώς με το χέρι απλωμένο σαν επαίτης. Τα οικονομικά απασχολούν και άλλους μεγάλους σκηνοθέτες του ελληνικού αισθήματος με μικρούς προϋπολογισμούς, όπως είναι ο Λάκης Παπαστάθης και ο Δήμος Αβδελιώδης, ο οποίος πλέον ασχολείται περισσότερο με το θέατρο, αλλά πιστεύω πως πρέπει να επιστρέψει άμεσα στον κινηματογράφο, γιατί το βαθύ χωράφι του ελληνισμού έχει ανάγκη την ευλογημένη σπορά του…
Διαβάστε περισσότερα στη πηγή layout
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου