Η τελετή έναρξης των Special Olympics κόστισε 7,7 εκ. ευρώ. Αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι το συνολικό κόστος της διοργάνωσης θα υπερβεί τα 70 εκ. ευρώ τότε είναι να βγαίνει ο Έλληνας από τα ρούχα του, αναλογιζόμενος ότι οι δύο προηγούμενες αντίστοιχες διοργανώσεις σε Δουβλίνο και Σαγκάη κόστισαν συνολικά 30 και 36 εκατ. ευρώ. Εν ολίγοις Ιρλανδοί και Κινέζοι πιάστηκαν… κορόιδα.
Η Ελλάδα τους έβαλε για μία ακόμα φορά τα γυαλιά, αφού θα κάνει «τους καλύτερους special Olympics» που έχουν γίνει ποτέ. Βάσει κόστους τουλάχιστον, αφού η Αθήνα θέλει ένα Δουβλίνο και μία Σαγκάη «στην καθισιά της» (30+36=66 εκ. ευρώ) και της μένουν και 4 εκατ. ευρώ… ρέστα!
Το… κερασάκι σε αυτή την… ομορφιά όμως είναι άλλο. Η πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των παγκόσμιων αγώνων Special Olympics Ελλάδος, Γιάννα Δεσποτοπούλου, το οποίο είναι ένα ιδιωτικό σωματείο, πιέζει αφόρητα την Πολιτεία να της εξασφαλίσει επιπλέον 28,2 εκατ. ευρώ από τον τακτικό προϋπολογισμό για να καλύψει -λέει- άμεσες δαπάνες!
Ταυτόχρονα απαιτεί άλλα 12 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των χορηγικών προγραμμάτων της διοργάνωσης, επειδή σε αυτό το τραγικό τραπεζικό περιβάλλον, καμία τράπεζα δεν προτίθεται να βάλει βαθιά το χέρι στα ταμεία για να γίνει «μέγας χορηγός» ή έστω «επίσημος υποστηρικτής» των Αγώνων. Έτσι, σε ποιον πέφτει ο κλήρος; Μα στον Έλληνα φορολογούμενο φυσικά. Αυτός είναι ο «μέγας χορηγός» σε ακόμα μία υπερκοστοληγμένη αθλητική διοργάνωση στην χώρα μας.
Η Γιάννα Δεσποτοπούλου προέβη και σε ένα μεγάλο ατόπημα. Σύμφωνα με πληροφορίες απαίτησε από τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής να εγκρίνουν κονδύλι 2,6 εκατ. ευρώ, το οποίο η κυβέρνηση είχε προβλέψει ότι μπορεί να δαπανηθεί εκ των υστέρων για να καλύψει οποιαδήποτε «μαύρη τρύπα» μέχρι αυτού του ποσού.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα μπορούσε αυτό το ποσό να συμπεριληφθεί στα προσδοκώμενα έσοδα της διοργάνωσης. Το παράνομο αυτής της λογιστικής πρακτικής αντιλήφθηκε άμεσα ο έμπειρος σε διοργανώσεις μεγάλων αθλητικών γεγονότων, περιφερειάρχης Αττικής, Γιάννης Σγουρός, ο οποίος τα βρόντηξε και αποχώρησε από την οργανωτική επιτροπή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το πράγμα αλλάζει όταν μιλάμε για τους επίσημους προμηθευτές. Αυτοί δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αντιθέτως θα κάνουν «χρυσές δουλειές», αφού οι σημαντικότεροι διαγωνισμοί έγιναν με συνοπτικές διαδικασίες και επί της ουσίας κατέληξαν σε… αναθέσεις.
Η Πολιτεία από την πλευρά της αρκέστηκε σε όλη αυτή τη… φαρσοκωμωδία να «κουρέψει» δια του αρμόδιου υφυπουργού, Χρήστου Αηδόνη, τον αρχικό προϋπολογισμό της διοργάνωσης των Special Olympics από τα 87 εκατ. ευρώ στα περίπου 70 εκατ. ευρώ.
Τσάμπα πήγαν οι φωνές και τα σκάνδαλα για τα «όργια» σπατάλης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που έβαλαν το τελευταίο καρφί στο «φέρετρο» της ελληνικής οικονομίας και από τότε ξεκίνησε ουσιαστικά η μακριά «κάτω βόλτα». Και αν τότε, «λεφτά υπήρχαν», τώρα τι να πει ο Έλληνας φορολογούμενος; Προς τα πού να ρίξει το… φάσκελο; Να δείτε που τελικά, το ρίχνει στον καθρέφτη. Που αφήνει τόσα χρόνια ένα ανάπηρο κράτος να τον εκμεταλλεύεται.
Αυτό που οφείλει ο Έλληνας πολίτης να κάνει, είναι να απαιτήσει από το κράτος να βγάλει «στο φως» όλες τις συμβάσεις που υπογράφτηκαν για τους Special Olympics όπως ακριβώς προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία (2725/99) για τις μεγάλες διοργανώσεις, τις οποίες πληρώνει ο ελληνικός λαός, είτε άμεσα μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, είτε έμμεσα μέσω «κρατικών» χορηγιών.
Ο πρωθυπουργός της χώρας δεν παραβρέθηκε στην τελετή έναρξης των Special Olympics. Προφανώς δεν ήθελε να… πληρώσει τον λογαριασμό. Αυτόν τον αφήνουμε πάντα στον «καλό» της παρέας, τον Έλληνα φορολογούμενο!…
