από http://www.spirospero.gr
Μόνο μελαγχολικές σκέψεις μας φέρνει η γενικότερη συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού της χώρας.Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι τα προβλήματα που εξακολουθούν να δημιουργούν είναι πολύ περισσότερα από την ίδια την κρίση, στη δίνη της οποίας μας έχουν ρίξει.
Πώς να ξαναβρεθούμε σε φάση ανάκαμψης όταν η επιπλαιότητα, η ασχετοσύνη αλλά και ο παχυδερμισμός των διαχειριστών της πολιτικής εξουσίας ακυρώνουν τις θυσίες των πολιτών; Και μιλάμε για θυσίες που πλέον έχουν τα χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης.
Μάλλον τους δώσαμε κι εμείς το δικαίωμα να θεωρούν ότι βρίσκονται στη χώρα των λωτοφάγων!
Πώς αλλοιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς το... ηρωϊκό αντάρτικο πολιτικών γιγάντων όπως ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος μαζί με όλα τα αποπαίδια των ευκλεών ημερών της καραμανλικής ραστώνης;
Πόσο αστείο ε ίναι να ακούει κανείς τον πολιτικάντη Βενιζέλο να μιλάει συνέχεια για κόκκινες γραμμές;
Ή τον... Στέφανο Τζουμάκα να θέλει να ιδρύσει σοσιαλιστικό κόμμα;
Ακόμη και οι θαμώνες του περίφημου «οβάλ γραφείου» του αλήστου μνήμης ΓΑΠ, με τις γνωστές εξέχουσες προσωπικότητες οραματίζονται τον χαμένο παράδεισο της εξουσίας.
Μήπως ο σοβαροφανής και αδιάφθορος Φώτης Κουβέλης που μεταλλάχτηκε όταν τον άγγιξε η Κίρκη της εξουσίας με το μαγικό ραβδάκι της;
Η κίνηση των «58» και λοιπών κεντροαριστερών πορφυρογέννητων τι σας λέει;
Αυτοί πρέπει να πάσχουν από κάποιο είδος στραβισμού, ή κάτι τέτοιο. Αν τους παρατηρήσεις κάπως καλύτερα θα διαπιστώσεις ότι «το ένα μάτι βλέπει στο γιαχνί και τ' άλλο στο πιλάφι».
Μια κατά το Σαμαρά μια κατά τον Τσίπρα το βλέμμα τους. Ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις...
Εντάξει, αυτοί ως πορφυρογέννητοι όπως είπαμε παραπάνω, μια μόνον αποστολή έχουν, να βρίσκονται διαρκώς στην εξουσία. Έμπροσθεν, όπισθεν ή πλαγίως αυτής, αδιάφορο.
Να πάμε τώρα στα λιγότερο σπουδαία, στα καθημερινά, στη... χαμηλή πολιτική;
Υπάρχουν καρτέλ στα δημόσια έργα, γίνονται μοιρασιές, χοντρές κονόμες, συγχωνεύονται συμβάσεις παραχώρησης οδικών έργων;
Οι κρουνοί των κρατικών Τραπεζών μονίμως ανοιχτοί σε μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα φέρνουν ευωχία και ενθουσιασμό στην εφτάψυχη διαπλοκή.
Οι εργατικοί και ακούραστοι πατριώτες του ΤΑΙΠΕΔ, δρέπουν δάφνες επιτυχιών.
Κατάφεραν να πουλήσουν τον ΟΠΑΠ και τον Αστέρα Βουλιαγμένης και πιστεύουν ότι οι φωτογραφικοί νόμοι που ψηφίζονται κατόπιν εορτής θα τους καλύψουν από τα τυχόν εγκλήματα που διαπράττουν. Επ' αυτού όμως τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχει η ελληνική δικαιοσύνη, ας μην το ξεχνούν.
Δε μπορεί, κάποιο παιχνίδι παίζεται εδώ. Αρχίζει να διακρίνεται καθαρά το σχέδιο της κατάρρευσης της χώρας.
Αυτή η λεγόμενη Τρόικα, οι επιτηρητές της νεο-αποικιοκρατίας, με μια περίεργη και επικίνδυνη συμπεριφορά, πιέζει σε τέτοιο βαθμό που ανά πάσα στιγμή μπορεί να τιναχτούν όλα στον αέρα. Και αυτό παρά τα αποδειγμένα και ομολογημένα λάθη μιας πολιτικής που οι ίδιοι εκπροσωπούν και προσπαθούν να εφαρμόσουν, στην χώρα – πειραματόζωο.
Όλοι αυτοί από τη μια μεριά και από την άλλοι όλοι εμείς «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα...»
Τα «θάματα» όμως γίνονται μόνον όταν υπάρχει γνώση, θέληση, και πίστη στις αξίες μας!
Όταν είμαστε ενωμένοι και πάρουμε την απόφαση να αλλάξουμε. Τότε όλα γίνονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου