Ποιός κυβερνάει αυτόν τον τόπο;

Παρακολουθούμε τις τελευταίες ώρες τα διαδραματιζόμενα στην ελληνική πολιτική σκηνή και αναρωτιέμαι με αγανάκτηση, για πόσο ακόμα θα δεχόμαστε την κοροϊδία που παίζεται στην πλάτη μας.

Δεν ξέρω εάν αυτό τον παραλογισμό των τελευταίων πολιτικών σκηνών που παρακολουθούμε, μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε, Θέατρο του παραλόγου, Φαρσοκωμωδία, Ιλαροτραγωδία, ή όποιο άλλο χαρακτηρισμό θέλετε, για ένα όμως είμαι σίγουρος.

Το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι κατά πολύ κατώτερο των προσδοκιών μας, είναι δυστυχώς το σύστημα που πάνω απʼ όλα δεν το διακατέχει η ειλικρίνεια και η αγάπη-φροντίδα για την Ελληνική κοινωνία.

Με ιδιαίτερη ανησυχία, ολόκληρη η Ελλάδα, τα τελευταία 24ωρα, παρακολουθεί τον Πρωθυπουργό της χώρας, με χαρτοπαιχτικούς όρους, να μπλοφάρει προσπαθώντας να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό, τους βουλευτές (όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σύμπασα την αντιπολίτευση), τους δανειστές μας, τους εταίρους μας στην ΕΕ, γενικώς τον άπαν σύμπαν.

Με τον αλλοπρόσαλλο «τακτικισμό» που ακολουθεί, κατάφερε να διασπάσει το κόμμα του, να φέρει το ΔΝΤ στην ΕΕ, να φτωχύνει, όσο δεν παίρνει την Ελλάδα, μπλοφάροντας και απειλώντας την χώρα μας με έξοδο από της Ευρώπη και το ευρώ, φτάνοντας στο χείλος της χρεοκοπίας όλους μας. Στις χθεσινές του τοποθετήσεις και ομιλίες, τόσο στην συνεδρίαση της ΚΟ, όσο και στο Κοινοβούλιο, προσπάθησε να μας πείσει πως ενδιαφέρεται μόνο για το καλό της Ελλάδας και όχι για την καρέκλα του.

Βέβαια δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε πως ανάλογες είναι οι βλέψεις και από την άλλη πλευρά. Ακούσαμε επίσης το κ. Σαμαρά να αλλάζει την στάση του και να δέχεται τώρα την σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου, αρκεί και μόνο να παραιτηθεί ο ΓΑΠ και να ορισθεί νέα κυβέρνηση. Ομοίως και οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί ζητούν με βδελυγμία, την διεξαγωγή εκλογικής διαδικασίας, ευελπιστώντας βεβαίως στο μεγάλωμα της μερίδας τους στο κοινοβούλιο, βασιζόμενοι στην αγανάκτηση του κόσμου. Κανείς τους όμως δεν αναλογίζεται εάν αντέχει η χώρα μια δυσβάστακτη εκλογική δαπάνη ή κατά όπως δείχνουν τα πράγματα, συνεχείς εκλογικές δαπάνες.

Απʼ όλα όμως τα διαδραματιζόμενα εκτιμώ ότι κανείς από τους πολιτικούς αρχηγούς δεν επιθυμεί, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, να παραλάβει την «καυτή πατάτα», δεν θέλει να αναλάβει τα ηνία της χώρας, θέλοντας με τον σχηματισμό κυβέρνησης Εθνικής ευθύνης ή κυβέρνησης τεχνοκρατών, να τοποθετήσουν κάποιους «τρίτους» στο κυβερνητικό σχήμα, έτσι ώστε να έχουν την τυπική ευθύνη της συμφωνίας και των δυσβάστακτων μέτρων που επισύρει.

Ακόμη δεν γνωρίζουμε «τι μέλλει γενέσθαι», αφού τα πράγματα είναι ρευστά, στο αν θα δοθεί σήμερα η ψήφος εμπιστοσύνης στην παρούσα κυβέρνηση, εάν θα ψηφίσει η ΝΔ την δανειακή σύμβαση, εάν θα πάμε σε εκλογικές αναμετρήσεις, θάʼθελα όμως να θίξω ένα ζήτημα που μέχρι σήμερα τουλάχιστον δεν έχει τεθεί στην σκέψη μας.

Μόλις στο πρόσφατο παρελθόν, γίναμε μάρτυρες των περιστατικών στον εορτασμό της επετείου στην Θεσσαλονίκη και την ματαίωση της παρέλασης, είδαμε και ακούσαμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να θέτει θέμα σεβασμού των θεσμών, να δηλώνει με παρρησία πως κινδυνεύει η δημοκρατία από ομάδες ταραξιών.

Όμως ο σεβαστός κ. Παπούλιας δεν αντιδρά σήμερα που το πολιτικό σύστημα ξεφτιλίζεται μʼ αυτόν τον τρόπο, σήμερα που το πολιτικό σύστημα καταρρέει με όλα αυτά που συμβαίνουν, σήμερα που η χώρα μας διοικείται επίσημα πλέον από την Μέρκελ και τον Σαρκοζί.

Δεν θεωρεί σκόπιμο να παρέμβει καλώντας τους πολιτικούς αρχηγούς στο γραφείο και πραγματοποιώντας όσα τουλάχιστον έχει την δύναμη να κάνει, προστατεύοντας τον θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Θεώρησε λοιπόν πως η δημοκρατία απειλήθηκε από την δίκαιη αγανάκτηση του λαού στην επέτειο τα 28ης Οκτωβρίου και δεν θεωρεί πως απειλείται η Δημοκρατία από την ακινησία ή την υστεροβουλία των θεσμικών προσώπων και των πολιτικών ανθρώπων με τις σημερινές τους κινήσεις και αντιδράσεις.

Με τις κινήσεις αγανάκτησης ο λαός κ. Πρόεδρε, θέλησε να ζητήσει απʼ όλους εσάς να χαράξετε έναν νέο δρόμο πολιτικής, μια νέα Μεταπολίτευση, μια νέα μέρα για την Ελληνική πραγματικότητα. Ο Ελληνικός λαός ζήτησε και ζητά όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας να στρατευτούν στο κοινό συμφέρον χωρίς κρυφές σκέψεις αλλά με αληθινές προθέσεις.

Είναι ΙΕΡΗ υποχρέωση κ. Πρόεδρε να πρωτοστατείτε στις εξελίξεις και όχι να τις παρακολουθείτε ως απλός θεατής. Έτσι μόνο δεν θα κινδυνεύσει η Δημοκρατία.

πηγή:http://www.aegeantimes.gr/article.asp?id=37744&type=1&kata=0